بازگشت به یک رسم قدیمی: سیمونه اینزاگی باز هم در سن‌سیرو ژاکت پرتاب کرد!

سیمونه اینزاگی بخشی از خاطرات گذشته‌اش را در سن سیرو زنده کرد. پرتاب ژاکت در نیمه دوم بازی اینتر-کالیاری (پس از یک توپ گم شده از سوی تورام) ریشه در بیش از ده سال پیش در فرملا دارد، زمانی که او به عنوان مربی تیم جوانان منطقه‌ای لاتزیو فعالیت می‌کرد.

این یک روش برای تشویق ذهن‌های جوانی بود که هنوز در حال شکل‌گیری بودند. حرکتی تقریباً شبیه به مراسمی که در زمان کاهش تمرکز انجام می‌شد. یکی از صحنه‌های به‌یادماندنی در این زمینه به بازی رم - لاتزیو در سال ۲۰۱۰ برمی‌گردد، زمانی که در نیمه اول، نتیجه ۳-۱ به نفع جالوروسی بود. اینزاگی که از سه گل خورده عصبانی بود، به قدری دست و پا زد که لباس مشکی‌اش در قسمت پشت پاره شد. در کنار او، لوئیجی دی سانتیس، یار وفادارش و مدیری باتجربه، حضور داشت. اینزاگی به او نزدیک شد و از او خواست تا ژاکتش را قرض بدهد. «حالا می‌بینی چرا...»، او به آرامی گفت.

پس از ورود به رختکن، ژاکت را به زمین انداخت و توجه بازیکنان را جلب کرد. لورنزو سیلاگنی، یکی از نزدیکان او که از زمان تیم جوانان تا تیم جوانان زیر ۱۹ سال با او بوده، می‌گوید: «او یک بار دیگر با صدای بلندتر از آنچه در بازی دیده بودیم، ما را مورد سرزنش قرار داد و سپس اینطور گفت: حالا بروید، پیروز شوید و بعد ژاکت را به من برگردانید. و اینگونه بود: ۴-۳ به نفع ما.»

این مراسم مربوط به ژاکت، همانطور که دی سانتیس می‌گوید، به این صورت بود: «در نیمه، به من می‌گفت: ببینید چطور بازی را می‌بریم. من به او یک ژاکت می‌دادم و او آن را هرکجا که می‌توانست پرتاب می‌کرد، این کار را به‌منظور تشویق بازیکنان انجام می‌داد و واقعاً آن‌ها با روحیه‌ای متفاوت به میدان می‌رفتند.» بی‌تردید، تورام نیز این موضوع را به خاطر خواهد سپرد.